Dudak mı Dediniz?

Bunlardan herhangi birini denemek için poz vereceğimiz bir moda çekimini mi beklemeliyiz? Belki de hiç gerçekleşmeyecek o çekimi mi? Ya biz bunları taşımak istiyorsak? :(

Dudak bir arzu nesnesi.Hepimiz bunun farkındayız.Fotoğrafçıların elindeki bu kadınlara ait gizli silahı kullanış biçimleri bazen çok acımasızca olabiliyor. Şekerle olan uyumu gibi!!

Fotoğraflar,New York'lu bir moda fotoğrafçısı olan Steven Eastwood'a ait. Çalışmalarında buna benzer yüz ve detayları kullanarak yaratmak istediği bir fetişizm var gibi...

Bir edepsiz sloganı eksik bu parçaların. Ya da şimdinin diliyle "başlık" mı demeliyim?

Haydi herkes bunlara uygun başlıklarını bulsun o zaman :)))

Önerisi olan???

Yılbaşı Kırmızılıları

Kırmızı ve Yılbaşı,Kırmızı ve Sevgililer Günü, Kırmızı ve Coca Cola...


Bu rengin vahşi bir gücü olduğunu biliyordum evet... :)))

Tüm bunların ötesinde Yılbaşı Kırmızısının inançlarla alakalı bir ayrımı var.Nedir o? Aha! Evet Şans!

Yılbaşı günü kırmızıyı giyiyor olmanın sizde yarattığı hissiyat ne? Ne gibi bir his?

Gerçekten Kırmızı= Şans mıdır sizce de?

O Gün Bir Kırmızının İçinde Olmalıyım diyen sizler için geldi...

Bir Bahane Bul Giy

Evet. Bu konuda ısrarlıyım. Haklıyım.Savaşıyorum. Kendimle de :)

Size de kendime de dayatacağım. Mesela başlarsak; bu benim son bahanem. Aşağıda gördüğünüz. Şöyle ki;

(Evet makine iyi değil o yüzden ayrıntı çektim ve evet biliyorum ojeler süper :) PASTEL NO:75)

Son zamanlarda gittikçe popülerleşen hatta kimi ülkelerde değme modacılara taş çıkartabilecek düzeye gelebilen sokak modası beni giyinmeye şevk eden en önemli kaynaktır.İncelediğim zaman içimde bir heyecan bir coşku patlayıverir. O her zamanki, evde kendi kendine kombinler yapan ve aslında onları hiçbir yerde sergileme cesareti bulamayan kızdan eser kalmaz. İşte o zamanlar giyinmek için bahane yaratır bulurum kendimi.

Bu duygum daimi kalsın istiyorum. Belli bir topluluğun bireyi, belli bir tarz üzerinden modayı evriltir durur. Bu genelde statikliğin,durağanlığın olduğu heryerde daimi bir tarz halini alır. O topluluğun ikonlaşan figürü ne ise tüm kadınlar o oluverir birden. Kahkahalarından, çıkardıkları topuk sesine kadar. Ki buralarda topuk sesi pek işitilmez o da ayrı...

Demem o ki Döpiyes giyerler; "Giyin",Bir Bahane Bulun Giyin". O zaman birey oluverirsiniz aniden. Kendiliğinden!

Evet. Bunu kendime sıkça söylerim.Sizlerin söylediğini de bilirim :) Bu biz kızların ortak sorunsalıdır çoğu zaman. Görünce aşık olduğumuz,paramıza kıyıp ne olursa olsun bunu üzerimde görmeliyim duygusuyla dolapta duran o güzel parçalar. O sizi diğerlerinden bir nebze uçuk,bir nebze farklı ve en önemlisi "top" gösterecek parçalar. Onlara aşığız,birilerinin üzerinde gördüğümüzde içimiz gidiyor ama giyemiyoruz. "Bunu giyip nereye gideceğim ki?" diyoruz. Giymek için değil giymemek için hazır bahanelerimiz tek sıra halinde geçit töreni yapıyorlar aklımızdan. "Burası buna uygun bir yer değil", "Herkes bana bakacak", "Kimse anlamaz ki,herkes gülecek" "Neyse şimdi giymeyeyim"....Uzadıkça uzuyor öyle değil mi?

Herneyse size son bahanemden bahsedeyim bari yeri gelmişken. Geçen Cuma okulumda bir oyunun prömiyer gösterimine gittim. Bir an okuldayken prömiyerlerimizdeki özeni hatırlayarak,bu oyunun benim prömiyerim olmadığını göz önünde bulundursam da kendimi oraya şık götürecektim. Çünkü insanların gözünde şöyle ya da böyle bir resmim vardı. Beni öyle hatırlamalılardı. Haydi buna işin bahanesi diyelim. Evet. Dedim.Ve hazırlandım. Sadece hazırlanmanın hazzını yaşamak adına bile olsa...

Bana son bahanenizi söyleyin şimdi.İçinizden de olsa bir geçirin. En son ne zamandı diye? İsterseniz kağıda dökün ister bir arkadaşınızla paylaşın..Ama bunu yapın!

Bir Bahane Bulun Giyin!

Doğallıktan Yıkılıjazz

Fena sıkılıyorum ben ya yazık bana. Başlıktan da bellidir zaten sıkıldığım. Bir işte (benim için) uzun süre kalarak rekor kırdım. Artık yeni bir iş ve yeni kıyafetlere ihtiyacım var. Yetti beah!

Makyajda 2011 trendleri benim takip ettiğim kadarıyla bu seneyle aynı düzlemde ilerleyecek. Ben size sevdiklerimi söyleyeyim. Kaşlar saçlardan 1 ton açık. Gözlerde, özellikle toprak renkleri hakim ve dudaklar çoşuyor. En koyusundan rujlar sürülüyor ooh mis! İşte benim son 6 aydır takıldığım hal. Saçlar kızılken kırmızı ruj süremezdim. Şu an doğallıktan yıkılır durumdayken koyu kahve saçlarla kırmızı rujun ne kadar güzel gittiğini yeniden keşfettim.

Kahve tonlarındaki saçlarla nerdeyse hiç makyaj yapmamış görüntüsüne sahip modellerin hastasıyım. En sevdiklerimden biri de o buz gibi yapılan makyajı nude rujlarla tamamlamaları. Bir ben yapamıyorum sanırım onu. Nude denen rujlar bende oluyor pembe. Dudaklarımın doğal ton rengini sevmiyorum ve o renkle nude denilen rujlar gitmiyor. Bir sürüyorum oluyorum çingene. Bu nee beee diyip siliyorum anında. O yüzden yok sephoraydı yok macti gezip ruj denemekten bıktım. Gidiyorum inglota alıyorum en koyusundan krem rujları oof taş gibi. başka renklerle karıştırıyorum falan derken eğleniyorum işte. Nude ruj benim neyime ha sorarım size?!

Kim ne derse desin ben inglotu macten daha çok seviyorum. Farları, rujları,blushları muhteşem. Fondötenlerini denemedim ama kapatıcıları harika. Benim cilt tonum çinli misali sarımtırak olduğundan dolayı kapatıcılarımın renklerini de ona göre seçiyorum. Kırmızı arkadaşlar yaşıyor yüzümde arada takılıyorlar falan o yüzden yeşil tonda bir kapatıcı tercih ediyorum ki kırmızılıkların rengi nötrlensin. gözlerim altına da sarı tonları kullanıyorum ki hem cilt tonuma uysun hem de aydınlatsın. Oha her sabah sanat yapıyormuşum da haberim yokmuş. Kaç renk birden karıştırıyorum of of of. Neyse siz takılın nude rujlarla... Bana matları ve koyu tonları verin.

Afiyet olsun!

Galata Moda

Evet beklenilen Galata Moda Haftasına gittim. Bu yazı pek umut verici olmayacak baştan söyleyeyim. Neyse Cuma günü rahatsızlandığımdan işe gidemedim. E ama akşam üstü düzelince kendimi sokağa atmaya karar verdim. Gidip kafam kadar büyük bir pizzayı mideme indirdim sonra da moda çadırına yöneldim.

Öyle beklediğim kadar çılgınca yoğun ilgi yoktu. Ya da ben çok garip bir zamanda gittim. (Cuma saat 5-6 arası) içerisinin yerleşimi biraz sıkıcıydı. Her tasarımcıya ufak ufak bölümler ayrılmıştı. 2-3 kişinin aynı anda bir standa bakması nerdeyse imkansızdı. Aha arkamı döndüm yıkıldı ortalık, oha birine çarptım, dur ona ben bakıyordum noldu, derken neye uğradığımı şaşırdım. En son pazara gittiğimde böyle sıkıntılı bir alışveriş yaşamıştım.

İçeride fotoğraf çekerken " yalnız görüntü almayalım" mıy mıy konuşmaları ile karşılaşınca amaaann s.. dedim ben de bir şey çekmedim. Bütün hevesimi de sildiler süpürdüler zaten. Ya ne yapçam ki fotoğrafını çekip sonrada eve gidip aynısından dikip, üretecek miyim? Hmm gördüğüm fikri hemen çalmalıyım... Ama param ile satın alıp gidip aynını üretsem sorun değil. Ama tabu yaptım ben! TABU! Fotoğraf çekmeye çalıştım. Be arkadaş siz yapmayın bari bunu. Tasarımcısınız, harika şeyler yapmışsınız üstelik gelip onu sergiye koyup başkalarına gösterip beğenisini alıp, satıyorsunuz. Siz dikerken sanat yapıyorsunuz da fotoğrafını çekince mi bozuluyor?! Neyse aynı avanaklığı yanımda benimle gelen arkadaşım da yaptı orda bi asabım bozuldu zaten. Üstüne bir şey deniyorken bi kız gelip fotoğraf çekmek istedi bizimki de " ay yalnız çekme, görüntü vermek istemiyorum" dedi. Ben de iyi başka bir şey vermek istemiyosun yani OHA dedim. O ne biçim laf ya. Utandım resmen!!

Fotoğrafa karşı bu kadar kapalı bir millet olamaz.

Sonra da görsel sanatların gelişmesi bekleniyor. Pardon ablam, bacım da hangi sanat o sanat?

Daha kendini görmeye hazır olmayan millete fotoğraf tabusu yaptırıyosun, olmuyor tabi, olmuyooorr!!

Ego'dan arınmayı beceremeden yaşamak böyle bir şey işte.

Bak yine ne anlatıyordum neye sinirlendim konu dağıldı. Sonuçta modacıların tasarımlarını halka indirmek, halkla buluşturmaktı amaç. Bence tam olmadı o iş. Halk zaten o fiyatlardaki şeyleri alabilecek durumda değil. Bazı tasarımcılar gerçekten çok iyi fiyat çekmişler. Özellikle isim vermiyorum. (Bir sebebi var sormayın) Tebrik ettim kendilerini. Ama bazıları da hala galerilerde sergiletiyor sanmış olacak ki, bir bakıyorsun dümdüz bir bluzun fiyatı 300 tl. Ama diğer yandan çok başarılı bazı modacıların tasarladığı paltolar 300 tl. Bilmiyorum. Fiyatlar başka yerde olsa sorun olmazdı ama bu moda çadırının felsefesine aykırı diye kafama bu kadar taktım. Peeh 300 elimizin kiri... üçyüz beşyüz dımtıs dımtıs...

Eğlenceli konuşmalar yapılıyordu çadırın içinde. Benim çok vaktim olmadığından bir yandan gezerken bir yandan dinlemeye çalıştım. Bir ara şunu duydum; işte karşınızda sokak modasını en iyi temsil edenlerden bir isim geliyor, kendisi ... modacının kızı. HÖNK! heuhe bi zahmet temsil etsin. Gerçi biz ona sokak modası değil de moda temsilcisi diyoruz. Sokak modası Türkiye'de hala tam anlaşılmadı. Saçımı başımı yolacağııım ayy! Sözüm o kıza değil bu arada. Öyle ben yine takıldım bir konuya, sinir yaptım. O kadar.

Benim moda anlayışım ve eleştirim biraz farklı yönde sanırım. İlerleyen zamanda yazdıkça ya hak verirsiniz ya da salağa bak der geçersiniz. Sonuç olarak satışlardan memnun kalan tasarımcılar ve aldıklarından memnun olan bir halk! vardı. Ben memnun kalmadım. 3-5 şey beğendim. Onları da almadım.

Yetmedi tabi moda hafta çadır falan. Hepsi bir yere kadar. Ben de gittim ne zamandır aklımda olan kitapları aldım. Şu aralar budizm üzerine okuyorum. Kıytırık best seller ve kandırmaca kitaplar yerine ciddi anlamda felsefesinin, yaşam tarzının anlatıldığı kitaplar bulmak için çok çaba sarf ettim. Önceleri özellikle Türkçe okumak istiyorum falan dediğimden hiç bir kitap buamadım dişime göre. Var olan kitaplarda yayından kalkmış. Bul bulabilirsen. Robinson'daki çocuk yarım saat benim için kitap aradığından güzel şeylere kavuştum. Ama Türkçe değiller o ayrı. 2 tane ingilizce kitap aldım ve fiaytları karşısında şok geçirdim. Diğer aldığım Türkçe kitap ince olmasına rağmen nasıl bu kadar pahalı oluyor şaştım. Bundan sonra olayım ingilizce kitaplardır =)

Hafta sonu ne giydim zımbırtısı bu hafta yok maalesef. Tepem attığından çekmedim bişi.

Ama Velvet nasıl temiz çarşaflarda insan gibi uyudu, pencereden bakındı onları çektim. Bu sefer sağlam bir şey yok böyle uyduruktan şeylerle uğraşıyorum napayım. Afiyet olsun.

Chanel 505 Particuliere, 509 Paradoxal ve Khaki Vert'in Benzerleri!

Bu konu aslında makyaj ve özellikle de oje bloglarında çok fazla konuşuldu ama ben yine de kendi elimde olan chanel oje dupe larını fotoğraflayıp sizlerle paylaşmak istedim.

(pastel 43, claire's 56, sevilla 145, sevilla 140)

Aslında pastel in 43 numarası chanel 505 e göre daha açık diye düşünüyorum. Yani ona gelene kadar Sevilla 140 var..

Bu arada diğer bir ayrıntı da sevilla ojelerle claire's ojelerin şişesi ve fırçasının nerdeyse birbirinin kopyası olması. Bu konuda çeşitli bloglarda bu iki markanın ojelerinin aynı fabrikada üretildiği yazılmış.

Claire's 56 ise Chanel paradoxal'ın çok çok benzeri, biraz grimsi bi mor, ve işinde ışıkta belli olan hafif yansımalar mevcut.

Sevilla 145'i ise chanel khaki vert in kopyası ilan ediyorum..

Elimde chanel ojeler olmadığı için birebir bir karşılaştırma yapamadım belki ama, sevil parfümeride gözlemlediğim kadarıyla bu renkler chanel 505, 509 ve khaki vert'e oldukça yakın görülüyor.

Podyumdan Sokağa

Dünyaca ünlü moda ve magazin dergisi NYMag'in bayan çalışanları, 2009 Sonbahar sezonundaki en yüksek ve en uçuk ayakkabı modellerini sokakta giymeyi denemişler. Üstüne bi de video çekmişler.

Podyumda gördüğünüz herşeyin giyilebilceğini düşünmeye kalkmayın!