Bir Bahane Bul Giy

Evet. Bu konuda ısrarlıyım. Haklıyım.Savaşıyorum. Kendimle de :)

Size de kendime de dayatacağım. Mesela başlarsak; bu benim son bahanem. Aşağıda gördüğünüz. Şöyle ki;

(Evet makine iyi değil o yüzden ayrıntı çektim ve evet biliyorum ojeler süper :) PASTEL NO:75)

Son zamanlarda gittikçe popülerleşen hatta kimi ülkelerde değme modacılara taş çıkartabilecek düzeye gelebilen sokak modası beni giyinmeye şevk eden en önemli kaynaktır.İncelediğim zaman içimde bir heyecan bir coşku patlayıverir. O her zamanki, evde kendi kendine kombinler yapan ve aslında onları hiçbir yerde sergileme cesareti bulamayan kızdan eser kalmaz. İşte o zamanlar giyinmek için bahane yaratır bulurum kendimi.

Bu duygum daimi kalsın istiyorum. Belli bir topluluğun bireyi, belli bir tarz üzerinden modayı evriltir durur. Bu genelde statikliğin,durağanlığın olduğu heryerde daimi bir tarz halini alır. O topluluğun ikonlaşan figürü ne ise tüm kadınlar o oluverir birden. Kahkahalarından, çıkardıkları topuk sesine kadar. Ki buralarda topuk sesi pek işitilmez o da ayrı...

Demem o ki Döpiyes giyerler; "Giyin",Bir Bahane Bulun Giyin". O zaman birey oluverirsiniz aniden. Kendiliğinden!

Evet. Bunu kendime sıkça söylerim.Sizlerin söylediğini de bilirim :) Bu biz kızların ortak sorunsalıdır çoğu zaman. Görünce aşık olduğumuz,paramıza kıyıp ne olursa olsun bunu üzerimde görmeliyim duygusuyla dolapta duran o güzel parçalar. O sizi diğerlerinden bir nebze uçuk,bir nebze farklı ve en önemlisi "top" gösterecek parçalar. Onlara aşığız,birilerinin üzerinde gördüğümüzde içimiz gidiyor ama giyemiyoruz. "Bunu giyip nereye gideceğim ki?" diyoruz. Giymek için değil giymemek için hazır bahanelerimiz tek sıra halinde geçit töreni yapıyorlar aklımızdan. "Burası buna uygun bir yer değil", "Herkes bana bakacak", "Kimse anlamaz ki,herkes gülecek" "Neyse şimdi giymeyeyim"....Uzadıkça uzuyor öyle değil mi?

Herneyse size son bahanemden bahsedeyim bari yeri gelmişken. Geçen Cuma okulumda bir oyunun prömiyer gösterimine gittim. Bir an okuldayken prömiyerlerimizdeki özeni hatırlayarak,bu oyunun benim prömiyerim olmadığını göz önünde bulundursam da kendimi oraya şık götürecektim. Çünkü insanların gözünde şöyle ya da böyle bir resmim vardı. Beni öyle hatırlamalılardı. Haydi buna işin bahanesi diyelim. Evet. Dedim.Ve hazırlandım. Sadece hazırlanmanın hazzını yaşamak adına bile olsa...

Bana son bahanenizi söyleyin şimdi.İçinizden de olsa bir geçirin. En son ne zamandı diye? İsterseniz kağıda dökün ister bir arkadaşınızla paylaşın..Ama bunu yapın!

Bir Bahane Bulun Giyin!